Warto zobaczyć

Obecny kościół pw. św. Jana Chrzciciela wraz z dzwonnicą i murem z czterema kapliczkami, wybudowano latach 1764-1781, na miejscu dawnej, drewnianej świątyni. Kościół został wybudowany prawdopodobnie przez architekta Józefa Gringenberga. Fundatorem kościoła był ksiądz Tomasz Okuński. Konsekracja kościoła odbyła się dwa lata przed zakończeniem budowy, w 1779 roku.

Kościół wraz z budynkiem plebanii, drzwonnicą i ogrodzeniem został w 1986 r. wpisany do Rejestru zabytków województwa lubelskiego.

Lokalizacja: Baranów, ul. Rynek Sprawdź lokalizację obiektu na mapie

Elementy architektoniczne kościoła wyraźnie wskazują, że został on zbudowany w okresie późnego baroku. Świadczą o tym chociażby zaokrąglone narożniki budynku, wklęsło-wypukłe linie fasady, dekoracje architektoniczne oparte na systemie pilastrów, półpilastrów i pseudopilastrów, dynamicznie wygięte belkowania, a także szczyty wolutowe z podwójnym ujęciem linii górnej, zawiniętej spiralnie do środka.

Budynek kościoła składa się z trójprzęsłowej nawy na planie prostokąta z zaokrąglonymi narożami oraz nieco węższego prezbiterium, zakończonego półkoliście. Kościół wzniesiony został z palonej cegły, a następnie otynkowany, zaś konstrukcja dachowa wykonana jest z drewna. Dach kościoła kryty jest blachą miedzianą, nad samą nawą jest dwuspadowy i zasłonięty szczytami.

We wnętrzu świątyni znajduje się ołtarz główny, przyścienny, usytuowany w niszy prezbiterium. Wykonany jest z drewna i cegły, wykończony stiukiem. Wisi tam obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a na zasuwie umieszczono wizerunek św. Jana Chrzciciela. Ołtarze boczne wykonane i wykończone są w sposób zbliżony do ołtarza głównego. Na chórze muzycznym znajdują się 10-głosowe organy Hartmanna z 1908 r. Elementem wzbogacającym wystój kościoła są rzeźbione dębowe ławki wykonane w latach 1888-1895.

Dodatkowo świątynię ozdabiają dekoracje malarskie z XIX wieku. Równie cennymi zabytkami są XVIII-wieczne płótna, przedstawiające ofiarowanie Jezusa w świątyni, św. Antoniego klęczącego z nieco uniesioną głową i XIX-wieczna reprodukcja dzieła w typie renesansowo-barokowym, przedstawiającą Matkę Boską z Dzieciątkiem.

Kompozycje dekoracyjne tworzą również zabytkowe kamienne obiekty. Jednym z nich jest brama z dzwonnicą, zbudowana z otynkowanej cegły i połączona z murem biegnącym równolegle do ścian świątyni. Całość wykończona jest kopułowym dachem z sygnaturką.

Zabytki snycerskie w baranowskim kościele to przede wszystkim konfesjonały, chrzcielnica, ambona i tabernakulum z ołtarza głównego. Tabernakulum, które szacuje się na koniec XVII wieku, zbudowane jest z drewna polichromowanego i złoconego. Kolejnym, równie pięknym obiektem jest nadwieszana, umieszczona po lewej stronie prezbiterium ambona, wykonana w końcu XVII wieku. Tak jak tabernakulum wykonana z drewna, rzeźbiona, polichromowana i złocona. W kościele znajdują się także barokowo-klasycystyczne konfesjonały, pochodzące z końca XVIII wieku, usytuowane w niszach arkadowych po obu stronach nawy głównej od strony fasady.

Źródło: Kazimierz Dolny oraz Wybrane Zespoły Zabytkowe Powiśla Lubelskiego.